LAUDES

LAUDES
LAUDES
in Eccl. Rom. ultima pars Officii nocturnalis, s. Psalmi tres ultimi, qui post Matutionos et Benedictiones cantantur, ut habet Regula S. Benedicti c. 12. et quos olim etiam cantatos suisse, ab Aegyptiis Monachis, tradit Cassian. de Nocturnis orat. l. 3. c. 10. Sic autem dicuntur, quia unice Dei laudes sonant hi Psalmi: quam partem Officii cum quidam a Marutino distinguant, alii cum eo coniungunt, vide hac de re Dom. Macr. in Hierol. et supra Alleluia, infra item Magnirficat. Cui simile quid in Bacchicis olim Sacris observatum, dicemus infra in voce Mysterium. Sed et sic dictae sunt acclamationes publicae, quae fiebant olim Principibus, cum inaugurabantur, vel in Theatris aut in Eccl. atque adeo in celebrioribus cerimoniis: Graecis Byzantinis, Ε᾿υφημία; Ε῎παινοι, Eunapio in Aedesio. Continebantur iis, victoriae vel vitae diuturnae adprecationes, quas πολυχρονίου voce indigitant Scriptores Graeci, et sequiore inprimis aevo, in ipsis Ecclesiis inter sacra liturgiae sollennia acclamabantur, Psaltis s. Cantoribus plerumque, interdum Canonarchâ, incipientibus, uti Codin. habet de Officus c. 6. alibique non semel. A'Graecis transiit mos ad Latinos, ut in ipsis litaniis, ut vocant, Principibus Laudes dicerentur iisque acclamaretur, quod etiamnum in Dalmaticis Ecclesiis obtinere, observat Ioh. Lucius de Regno Dalmat. l. 2. c. 6. Cuiusmodi litaniarum cum acclamationisbus formulae, exstant apud Canis. Antiqq. Lection. Tom. V. p. 735. et 736. et Goldastum Rer. Alamannic. Tom. II. p. 175. ex quo concini solitas, ad Missae Liturgiam, post Hymnum Angelicum, quo finito ter dixerit Minister Christus vincit, ut et Clerus; Tum pro Pontif. Nicolao, Lud. Rege, Hemma Regina, prole Regia, Iudicibus s. Comitibus, et exercitu Francorum et Alamannorum etc. Sancti et Sanctae invocatae sint, colligit C. du Fresne, qui antiquis simam aliam, ex Codice MS. Eccl. Arelatensis, argenteis et eburneis laminis tecto, exhibet in Gloss. quod vide: Plura vero hanc in rem, retro diximus, in Acclamandi Ritu. Corippus l. 6. ubi de Iustini Iun. inauguratione,
Laudibus innumeris Regnantum nomina tollunt,
Iustino vitam tercentum vocibus optant,
Augustae totidem Sophiae plebs tota reclamat,
Mille canunt laudes, vocum discrimina mille.
Et l. 4.
Tunc oratorum geminae facundia linguae
Egregias cicinit sollemni munere laudes etc.
Vide quoque infra, in voce Polychronium. De laudationibus vero modulatis vectorum nautarumque Classis Alexandrinae, quibus Aug. excepêre, dicentes, apud Suet. in Eo, c. 98. Per illum se vivere, per illum navigare, libertate atque fortunis per illum frui, item, quibus Neronem, apud eund. aliisque huc pertinentibus, Vide Casaub. ad Suet. ut et infra ubi de Plausuum Arte: uti de festo Coptitarum, quod Lat. Laudatio dicitur, hîc passim, inprimis in voce Osanna: aliquid eiam ubi de Pane Eucharistico.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • laudes — [ lod ] n. f. pl. • v. 1200; lat. ecclés. laudes, plur. de laus « louange » ♦ Liturg. cathol. Partie de l office qui se chante à l aurore après matines, et qui est principalement composée de psaumes de louange. Oraison de la vigile dite à laudes …   Encyclopédie Universelle

  • Laudes — Laudes, signifie les louanges , en latin. C est l office de l aurore, on rend grâce pour le jour qui se lève par des psaumes de louanges. On peut aussi désigner les laudes comme les trois derniers psaumes du Psautier : 148 149 150 qui sont… …   Wikipédia en Français

  • laudes — LAUDES. s. f. pl. Cette partie de l Office divin qui se dit immediatement aprés Matines. On en est à Laudes. dire Laudes …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Laudes — es una de las dos horas mayores junto con las Vísperas para la Iglesia Católica Romana en el rito denominado Liturgia de las Horas. El significado en latín (laudare) quiere decir alabar, e indica la finalidad principal de esta hora, cuyo… …   Wikipedia Español

  • laudes — s. f. pl. 1.  [Religião católica] Parte do ofício divino que se segue às matinas. 2.  [Religião católica] Cântico composto para essa parte do ofício.   ‣ Etimologia: latim laudes, nominativo plural de laus, laudis, louvor, elogio …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Laudes — (lat.), Lobgesänge, s.u. Chordienst …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Laudes — (lat., »Lobgesänge«), in der katholischen Kirche eins der täglichen Breviergebete, das gewöhnlich mit der Mette (s. d.) verbunden wird und der Vesper entspricht. Einen Hauptteil desselben bildet das sogen. Benedictus (s. d.). Im musikalischen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Laudes — (lat., »Lobgesänge«), in der kath. Kirche die Mette (s. Horen) und das dafür bestimmte Breviergebet …   Kleines Konversations-Lexikon

  • laudes — (plural) sustantivo femenino 1. Área: religión Parte del oficio divino, segunda de las horas canónicas, que se dice después de maitines …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • LAUDES — s. f. pl. T. de la Liturgie catholique. La seconde partie de l office divin, celle qui se dit immédiatement après matines. On est à laudes. Dire laudes. Chanter laudes …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”